Strona główna / Koniak

Koniak

Szlachetny koniak – symbol klasy zaklęty w butelkę

Któż z nas nie słyszał o koniaku? Ten francuski napój jest ceniony przez koneserów alkoholi na całym świecie, przenosząc każdego, kto go pije do świata wykwintnych, eleganckich salonów. Sam koniak jest odmianą popularnej brandy – napoju alkoholowego powstającego przez destylację gronowego wina. Trunek zalicza się do alkoholi mocnych, wysoko procentowych, co odróżnia go od klasycznego wina.

Historia koniaku zaczyna się i kończy na regionie Cognac, położonym we francuskiej Akwitanii. Tak samo jak szampan jest zastrzeżonym alkoholem dla Szampanii, tak i koniak – prawdziwy, najlepszy koniak, produkowany może być jedynie w bliskich okolicach miasteczka Cognac. Bardzo szczegółowe są także wytyczne dotyczące rodzajów winogron, z których można produkować szlachetny trunek – co najmniej 90% brandy musi pochodzić z odmian ugni blanc, folle blanche oraz colombard, by móc zostać nazwaną koniakiem. Co ciekawe, odmiany te są barwy białej – a koniak kojarzy się przecież nierozerwalnie z charakterystycznym kolorem brunatnym. Ostateczną formę trunek przybiera dopiero w trakcie długiego procesu leżakowania w dębowych beczkach.

Gdy „eau-de-vie”, a więc woda życia, jak często określa się koniak, zostanie uwolniona z beczek, czeka ja jeszcze proces kupażowania – mieszaniu alkoholu z różnych winogron. Z kupażowaniem wiąże się cały rytuał, przeprowadzany przez szefa winnicy. To tylko jeden z dowodów na to, że produkcja koniaku ze swoim przywiązaniem do tradycji, ma w sobie wiele z magii. Owocem tych czarów jest głęboki smak z towarzyszącym mu bogatym bukietem aromatycznym.

Wiek koniaku i jego oznaczenia

O prestiżu i jakości danej butelki koniaku świadczy przede wszystkim wiek trunku, liczony długością leżakowania. Zgodnie z tradycją, butelki oznacza się skrótami:

  •  - V.S. (Very Special) lub *** – co najmniej dwa lata leżakowania;
  •  - V.S.O.P. (Very Superior Old Pale) lub Réserve – co najmniej cztery lata leżakowania;
  •  - Napoléon – co najmniej sześcioletnie;
  •  - X.O. (Extra Old) lub Vieille Réserve – co najmniej dziesięcięcioletnie.

Oczywiście, dziesięć lat leżakowania dla najbardziej cenionych odmian stanowi jedynie minimum; w butelkach spotkamy bowiem koniak, który w dębowej beczce spędził znacznie więcej lat. Ceny najstarszych koniaków mogą wprawić w osłupienie!

Jak i z czym pić koniak?

Na terenie Polski koniak i tradycja jego picia nigdy się tak nie rozpowszechniły, jak w krajach Europy Zachodniej. Zdaniem koneserów trunku najlepiej pić go z charakterystycznych, tulipanowych kieliszków. Dobry koniak powinien mieć temperaturę pokojową, ewentualnie zostać lekko schłodzony małą kostką lodu. Trunkiem warto się delektować – pić go powoli, tak, aby pozwolić podniebieniu wczuć się w każdą nutę bukietu smaków i aromatów.

Tak, jak widzimy na filmach z delektującymi się francuskim alkoholem dżentelmenami, koniak pije się z reguły bez żadnych dodatków. Nie oznacza to, że nie można pozwolić sobie na odrobinę ekstrawagancji – fascynującym połączeniem smaków jest chociażby koniak zmieszany z pomarańczowym oraz śliwkowym likierem. Równie dobrze w towarzystwie szlachetnego trunku sprawdzi się… sok z limonki.